Σε μια προσπάθεια διερεύνησης και προσδιορισμού ενός σύγχρονου τοπίου εκπαίδευσης, υιοθετείται ένα νέο λεξιλόγιο που μεταφέρει και αποτυπώνει γεγονότα και στιγμές του δημόσιου χώρου της πόλης στον δημόσιο χώρο του εκπαιδευτηρίου.
Zητούμενα του σχεδιασμού αποτέλεσαν η ροϊκότητα του χώρου, η συνέχεια, η διαφάνεια, το ίχνος ως γραφικό αποτύπωμα, το απρόοπτο, η συνεύρεση, στοιχεία δηλαδή που συνθέτουν τον αστικό χώρο και δημιουργούν συνθήκες εμπειρίας.